ตะโก

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Diospyios rhodcalyx.
วงศ์ : EBENACEAE

ชื่อท้องถิ่น : ตะโกนา, โก, นมงัว, มะโก, มะถ่าน, ไฟผี, พระยาช้างดำ

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :

ลำต้น :-
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง พบขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วๆ ไป สูงประมาณ 15 เมตร เป็นไม้เนื้อแข็งและเหนียว อายุยืนยาว ลำต้นมีเปลือกหุ้มสีดำแตกเป็นสะเก็ดหนาๆ
ใบ :-
ใบเดี่ยวเรียงสลับกันรูปไข่ หรือรูปป้อมๆ โคนใบสอบเป็นรูปลิ่ม ป้อมหรือป้าน ปลายใบโค้งมน ป้าน เว้าเข้า หรือหยักคอดเป็นติ่งสั้นๆ ผิวเกลี้ยงเขียวสด ใบดกและหนาทึบ
ดอก :-
จะออกตามง่ามใบ ก้านดอกยาว 1 - 3 มม. มีขนนุ่ม
ผล :-
กลมเมื่ออ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง โคนและปลายผลมักบุ๋ม มียางมาก รสฝาด
ส่วนที่ให้สี :-
คือ ผล
สีที่ได้ :-
สีดำ
วิธีการย้อมสี :-